Otho 69
Hij was keizer van 15 januari tot 16 april 69. Marcus Salvius Otho werd geboren in 32 n.C. Hij was tijdens jeugd nogal lichtzinnig, maar zijn vader onderdrukte dat. Na diens dood in 55 verleidde hij Poppaea Sabina die al getrouwd was, en huwde haar daarna. Toen zijn vriend Nero haar tot zijn vrouw wenste, ontdeed deze zich van zijn rivaal door Otho tot stadhouder van Lusitania te benoemen. Na Nero's dood keerde Otho vandaar samen met Galba, die hij steunde, terug (68). Hij verwachtte door Galba geadopteerd te worden, maar deze koos Piso. Otho wist de cohortes praetoriae voor zich te winnen; deze riepen hem tot keizer uit en vermoordden Galba. Otho vond aanhang in Egypte, Africa en bij de legioenen aan de Donau en de Eufraat. De troepen in Germania echter gaven de voorkeur aan Vitellius en trokken de de Alpen over. Bij Bedriacum werd Otho door Vitellius's leger beslissend verslagen, waarop hij de hand aan zichzelf sloeg. Otho's langdurig bewind in Lusitania was voortreffelijk. De goede kwaliteiten als regent die hij kennelijk bezat, heeft hij tijdens zijn korte regering te weinig kunnen tonen. Stellig is zijn persoon door Tacitus en andere auteurs veel te ongunstig beschreven.
Lit. Tacitus, Historiae 1-2. Suetonius, O. Plutarchus, O. A. Nagl (PRE 1A, 2035-2055). - L. Paul, Kaiser Marcus Salvius O. (Rheinisches Museum 57, 1902, 76-136). P. Zancan, La crisi del principato nell'anno 69 d.C. (Padova 1939). F. Klingner, Die Geschichte Kaiser O.s bei Tacitus (Verhandlungen Sächs. Akad. Wiss. zu Leipzig, Philologischhistorische Klasse 92, 1, 1940 = Studien zur griechischen und römischen Literatur, Zürich 1964, 605-624). G. Corradi, Galba, Otone, Vitellio (Rome 1941). H. Drexler, Zur Geschichte Kaiser O.s bei Tacitus und Plutarch (Klio 37, 1959, 153-178). B. Stolte, Pro Othone (Tijdschrift voor Geschiedenis 85, 1972, 489-494). Id., Tacitus on Nero and O. (Ancient Society 4, 1973, 177-190). [A. J. Janssen]
