Meroë (Μερόη), naam van een 'eiland' (arabisch gezîra) in
het zuiden van Nubië,
d.w.z. een uitgestrekt gebied
begrensd door de Nijl en de Atbara, en van een
daarin gelegen stad. Nadat Napata, waarschijnlijk
door Psammetichus II
in 591 vC, verwoest was,
werd M. de hoofdstad van het koninkrijk, dat zijn
eigen beschaving van de bestaande egyptische invloeden
trachttte vrij te maken. Aan dit rijk werd
vermoedelijk een einde gemaakt in de 3e eeuw nC
tengevolge van een bezetting door de Nuba's.
Aan de ontcijfering van teksten in de meroïtische
taal en in twee soorten van meroïtisch schrift gesteld,
nl. een hiërogliefisch en een cursief, wordt
van verschillende zijden gewerkt, o.a. met de uitgave
(sinds 1968 te Parijs, door J. Leclant e.a.) van
een Meroitic Newsletter. Bulletin d'informations
méroïtiques.
Lit. P. L. Shinnie, Meroe. A Civilisation of the Sudan (Ancient
Peoples and Places 55; London 1967). Inge Hofmann,
Studien zum meroïtischen Königtum (Brussel 1971).
[Vergote]