Myconus (Μύκονος), een van de Cycladen, gelegen
ten noordoosten van Delus, waarvan het slechts
door een 3 km brede zeestraat gescheiden is; thans
nog M. geheten. De bodem van het eiland, waarvan
de oppervlakte slechts ca. 85 km², de grootste
hoogte 392 m bedraagt, bestaat vrijwel uitsiuitend
uit rotsen.
Van de twee stadjes lag het ene midden
op het eiland, het andere op de westkust, daar waar
ook de tegenwoordige, schilderachtige, hoofdplaats
M. ligt. M., dat sinds ca. 1000 vC door Ioniërs
bewoond werd, behoorde tot de
eerste en tot de
tweede attische zeebond en tot de hellenistische
nesiotenbond; een eigen geschiedenis heeft het
eiland nauwelijks gehad.
Lit. R. Herbst (PRE 16, 1030-1038). N. Bonacasa (EAA 5, 302v). - D. Evangelides, Mykonos (Athene 1912). J. Baelen, Mykonos. Chronique d'une île de l'Egée (Paris 1964). [Nuchelmans]