Rhenus

Rhenus (Ῥῆνος), de keltische en latijnse naam van de Rijn. Deze rivier werd de Grieken en Romeinen pas wat beter bekend in de 1e eeuw vC. Ten tijde van Caesars veldtocht in Gallië werd zij de grens van het romeinse rijk met het gebied der Germanen. Zij bleef dat ook in latere tijd, althans vanaf de Vinxtbach (bij Brohl) stroomafwaarts; van ca. 90 tot ca. 260 nC behoorde ten zuiden van de Vinxtbach een brede strook ten oosten van de rivier tot het romeinse rijk, de z.g. agri decumates.

Gedurende de gehele oudheid was de ca. 1000 km lange midden- en benedenloop, met zijn vele belangrijke zijrivieren - o.a. Nicer (Neckar), Moenus (Main) en Mosella (Moezel) - een drukke verkeersader, zowel voor troepentransporten als voor handelsdoeleinden. Drusus maior stationeerde in Colonia (Keulen) een speciale oorlogsvloot, de classis tiermanica, voor operaties op de rivier. Langs de oevers liepen grote wegen en lagen tientallen fomeinse nederzettingen, o.a. Augusta Rauricorum, Argentorate, Mogontiacum, Bingium, Confluentes, Bonna, Colonia Agrippinensis, Novaesium, Vetera, Noviomagus, Lugdunum.

In het gecompliceerde gebied van de Rijnmondingen, waarover de antieke auteurs tegenstrijdige bérichten geven, liet Drusus de moeilijk te identificeren Fossa Drusiana aanleggen, terwijl Corbulo in het midden van de 1e eeuw nC de Fossa Corbulonis liet graven, een 35 km lang kanaal tussen de Oude Rijn en de Maas in Zuid-Holland. [Nuchelmans]

---