De muur van Hadrianus
Deze muur werd tussen 122 en 235 nC gebouwd in opdracht van keizer Hadrianus.
Hij was 122 km lang en maakte gebruik van natuurlijke barrieres. In het
oostelijke deel (72 km) was hij van steen
zoals hier op de foto's, maar de rest (50 km) was van plaggen. Hij was
4 à 5 m hoog en 2 à 3 m dik.
De stenen muur bestond uit 2 stenen muren waartussen beton was gestort.
De muur diende niet om de verplaatsing van mensen en goederen tegen
te gaan, maar daarover meer controle uit te oefenen, getuige de vele
poorten in de muur en de forten die om de mijl in de muur waren gebouwd.
In de 4e eeuw werd het belang van de muur geringer omdat de Romeinen
door onrust in de rest van het rijk hun troepen geleidelijk naar het
zuiden terugtrokken en later zelfs genoodzaakt waren Britannia te verlaten.
Na de romeinse tijd werd de muur als steengroeve gebruikt voor o.a. de
grote kloosters van Jarrow en Lindisfarne.
