NORMAAL WW.		DEPONENS
	Passief	Passief	Passief	Actief!
Ind.Praesens	vocatur	hij wordt geroepen	hortatur	hij spoort aan
Coni.Praes.	vocetur	laat hij geroepen worden	hortetur	laat hij aansporen
Ind.Imperf.	vocabatur	hij werd geroepen	hortabatur	hij spoorde aan
Coni.Imperf.	vocaretur	hij zou worden geroepen	hortaretur	hij zou aansporen
Ind.Futurum	vocabitur	hij zal worden geroepen	hortabitur	hij zal aansporen
Ind.Perf.	vocatus est	hij is geroepen	hortatus est	hij heeft aangespoord
Coni.Perf.	vocatus sit	hij is geroepen	hortatus sit	hij heeft aangespoord
Ind.Plpf.	vocatus erat	hij was geroepen	hortatus erat	hij had aangespoord
Coni.Plpf.	vocatus esset	hij zou zijn geroepen	hortatus esset	hij zou hebben aangespoord
Ind.Fut.Ex.	vocatus erit	hij zal geroepen zijn	hortatus erit	hij zal aangespoord hebben

Conclusie: in alle vervoegde vormen moeten Deponentia (die een passieve vorm hebben) actief vertaald worden.

Dit geldt ook voor infinitivi, imperativi, gerundia: hortari = aansporen, hortare = spoor aan, hortandi = van het aansporen

	NORMAAL WW.		DEPONENS
	Passief	Passief	Passief	Actief!
Part.Perf.Pass.	vocatus	geroepen zijnde	hortatus	aangespoord hebbende
Part.Fut.Act.	vocaturus	zullende roepen	hortaturus	zullende aansporen

Conclusie: bij een deponens moeten alle participia ook actief vertaald worden.

Maar de part.perfectum pass. veritus, ratus en usus moeten met een praesens vertaald worden:

vrezende, menende, gebruikende.

De enige vorm die bij een deponens passief vertaald moet worden, is het predicatief en attributief gerundivum:

hortandus est = hij moet worden aangespoord
laudanda virtute = met moed die geprezen moet worden, met prijzenswaardige moed

---