Hieronymus (Ἱερώνυμος) van Cardia, griekse geschiedschrijver uit de
tweede helft van de 3e eeuw vC, vriend van
Eumenes
van Cardia en na diens dood in 3 16 vC
als hoge ambtenaar in dienst van
Antigonus
Monophthalmus, diens zoon
Demetrius Poliorcetes
en kleinzoon
Antigonus Gonatas. H. zou
104 jaar oud geworden zijn. Zijn geschiedenis van
de diadochentijd,
waarvan slechts fragmenten
over zijn en de titel niet vaststaat, behandelde de
periode van Alexanders dood (323) tot minstens de
dood van Pyrrhus
(272); zij was het eerste geschiedwerk
waarin ook een beschrijving van de oudste geschiedenis
van Rome was opgenomen. Het werk, dat
zijn waarde vooral ontleende aan het feit dat het
voor het grootste deel op persoonlijke waarnemingen
berustte en aan zijn sobere stijl, werd door veel
latere geschiedschrijvers als bron gebruikt, o.a. door
Diodorus,
Arrianus,
Nepos en
Plutarchus.
Lit. Fragmenten bij F. Jacoby, Die Fragmente der griechischen
Historiker 2 B (Berlin 1929v = Leiden 1962) no. 154. Id.
(PRE 8, 1540-1560 = Griechische Historiker, Stuttgart
1956, 245vv). T. S. Brown, H. of Cardia (American Historical
Review 52, 1947, 684vv). J. Hornblower, H. of Cardia (Oxford 1981).