Isaeus (Ἰσαῖος) van Chalcis (?), griekse redenaar die in de eerste helft van de 4e eeuw vC in Athene leefde en werkte. Van zijn leven is zeer weinig bekend. Hij voorzag in zijn levensonderhoud door voor anderen pleidooien te schrijven en les te geven in welsprekendheid. Algemeen wordt hij als een leerling van Isocrates en als de leermeester van Demosthenes beschouwd.
Van de vijftig redevoeringen die in de oudheid als
authentieke werken van I. golden, zijn er elf bewaard
gebleven, benevens een aantal fragmenten.
Ze hebben alle direct of indirect betrekking op erfeniskwesties
en zijn daarom belangrijke bronnen voor
onze kennis van het attische erfrecht De stijl van I.
streeft naar de eenvoud en doorzichtigheid van Lysias,
maar mist diens elegantie.
Lit. Uitgaven: editio princeps: Venetië 1513 (Aldus). Beste
moderne edities: Th. Thalheim, Isaei Orationes (Leipzig
1903). Met franse vertaling: P. Roussel, Isée, Discours (Paris
1922). Niet engelse vertaling: E. S. Forster, I. (Loeb Class.
Libr., London 1927). Met commentaar: W. Wyse, Speeches of
I. (Cambridge 1904). - Th. Thalheim (PRE 9, 2051v). W.
Blass, Die attische Beredsamkeit 2² (Leipzig 1892) 486-577. W.
W. Bader, The Principal Figures of Language in I. (Diss.
Baltimore 1906). R. Lentzsch, Studien zu Isaios (Diss. Leipzig
1932). R. F. Wevers, I. (Diss. Wisconsin 1962).
J.-M. Denommé, Recherches sur la langue et le style
d'Isée (Hildesheim 1974).
[Nuchelmans]