Triglief
Triglief (τρίγλυφος, latijn triglyphus) heet in de dorische bouworde een ornament tussen architraaf en kroonlijst. De trigliefen ziin rechthoekige stenen blokken die aan de voorzijde van twee verticale gleuven voorzien zijn, terwijl ook de randen links en rechts hol afgeplat zijn. De term t. is niet geheel duidelijk; hij wordt nu eens verklaard als 'driegleuf, d.w.z. steen met twee hele en twee halve = drie gleuven, dan weer als 'steen met gleuven waardoor drie kleine pilasters ontstaan'. Gewoonlijk wordt aangenomen dat de t.en ontstaan zijn uit versieringen van de koppen van de oorspronkelijk houten balken waarvan de uiteinden op de architraaf rustten. In de fries van dorische tempels wisselen de t.en af met metopen.
Lit. A. von Gerkan, Die Herkunft des dorischen Gebalks (Jahrbuch
des Deutschen Archäologischen Instituts 63-64, 1948-1949, 1-13).
[Nuchelmans]