Ocnus (Ὄκνος),
(1) Ocnus, in de griekse volksverhalen
naam van een allegorische figuur die ondanks alle
inspanning er niet in slaagt zijn werk te voltooien.
Van O. werd verteld dat hij in de Hades
steeds bezig
was een touw van biezen te vlechten, dat evenwel
achter zijn rug door een ezel werd opgegeten. In
een andere versie laadde hij takken op een ezel, die
er telkens weer afvielen. O. schijnt een meer volkse
pendant van ongelukkige heroën als
Sisyphus
en de Danaïden geweest te zijn.
(2) Ocnus, in de romeinse sage zoon van de stroomgod
Tiberis en Tiresias' dochter Manto. Volgens sommigen
was hij de stichter van de naar zijn moeder
genoemde stad Mantua
(Vergilius, Aeneis 10, 198).
[Nuchelmans]