Iturea (Ἰτουραία), landstreek en rijk (Lc 3,1) met de
hoofdstad Chalkis, bewoond door de Itureeën (in
het OT Jetur: Gn25,15; 1Kr 1,31; 5,19), een arabische
stam uit het Oostjordaanland die bij zijn
opdringen naar het noorden gearameïseerd werd.
De oudere geschiedenis van I. is zo goed als onbekend.
In 105 vC werd een deel van I. door de joodse
koning Aristobulus I veroverd; de bewoners werden
door Pompeius bevrijd.
Lit. Schürer 1, 707-725. Abel 2, 143 v.
[v. d. Born]