Sequana, belangrijke rivier in Gallië, thans Seine
geheten. Zij ontspringt op het Plateau van Langres
en ontvangt tijdens haar loop in noordwestelijke
richting talrijke zijrivieren - waaronder de Matrona
(Marne) en de Isara (Oise) - om tenslotte
met een breed estuarium uit te monden in het Kanaal.
De totale lengte bedraagt ca. 775 km, waarvan in
de oudheid en middeleeuwen meer dan de helft bevaarbaar
was. Op de oevers van de S., die de grens
vormde tussen Gallia Lugdunensis en Gallia Belgica,
lagen belangrijke gallo-romeinse steden als Augustobona
(Troyes), Meclodunum (Melun),
Lutetia en Rotomagus (Rouen).
Bij de bronnen van de rivier, in de gemeénte St.
Germain-Sources-Seine, werd een godin S. vereerd,
wier in 1836 ontdekte en sinds 1932 door H. Corot
e.a. opgegraven heiligdom uit diverse gebouwen
rond een waterbekken bestond; bij de opgravingen
zijn ook talrijke ex-voto's en statuetten aan het
licht gekomen.
Lit. J. Keune (PRE 2A, 1629-1639). - L. Bonnard, La navigation
intérieure de la Gaule à l'époque gallo-romaine (Paris
1913). H. Corot, Les bronzes d'art des sources de la Seine
(Mémoires de la Commission des Antiquités de la Côte-d'Or
20, 1933-1935, 107-120). Id., Les fouilles des sources de la
Seine (ib. 177-189). M. Lejeune/R. Martin, Stèle inscrite des
sources de la Seine (Revue des Études Anciennes 58, 1956,
71-82). R. Bernard/P. Vassal, Étude médicale des ex-voto des
sources de la Seine (Revue archéologique de l'Est et du
Centre-Est 9, 1958, 328-359). A. Grenier, Manuel d'archéologie
gallo-romaine 4. Les monuments des eaux (Paris 1960)
608-639.
[Nuchelmans]