Diodorus (Διόδωρος) Siculus van Agyrium, griekse geschiedschrijver uit de 1e eeuw vC. Van zijn leven is weinig meer bekend dan dat hij lang in Rome en van 60 tot 56 in Egypte woonde. D. schreef - waarschijnlijk als eerste - een algemene geschiedenis, Βιβλιοθήκη getiteld, waaraan hij dertig jaar werkte. Het werk omvatte 40 boeken en beschreef de wereldgeschiedenis van de oudste tijden tot aan Caesars optreden in Gallië en Britannië. Bewaard gebleven zijn de boeken 1 tot en met 5 en 11 tot en met 20; van de overige boeken bezitten we fragmenten en excerpten.
De boeken 1, 2 en 3 behandelen de oudste geschiedenis van Egypte, Mesopotamië, Indië, Scythië, Arabië en Noord-Afrika, de boeken 4, 5 en 6 die van Griekenland en Europa; 7-17 bestrijken de tijd van de trojaanse oorlog tot Alexander, 18-40 de periode van de diadochen tot Caesar.
De Bibliotheca van D. is voor het grootste deel onkritisch
compilatiewerk uit tientallen vroegere historici,
wier gegevens hij inpast in een gebrekkige
synthese van griekse en romeinse chronologie. De
betekenis van het werk is gelegen in de kennis die
het ons verschaft over de gebruikte bronnen. Diodorus'
taal is de hellenistische koinè, nog niet of nauwelijks
beïnvloed door het atticisme.
Lit. Uitgaven: editio princeps: V. Opsopoeus (1539; alleen
boeken 16-20). Beste moderne edities: L. Dindorf, Diodori
Bibliotheca 1-5 (Leipzig 1866-1868). F. Vogel/C. Fischer,
Diodori Bibliotheca Historica 1-5 (Leipzig 1888-1906). Met
engelse vertaling: C. Oldfather e.a., D. of Sicily, Works 1-12
(Loeb Class. Libr. London 1933-1967). Uitgave met franse
vertaling: F. Chamoux e.a., Diodore de Sicile. Bibliothèque
historique 1-15 (Paris 1972vv). - J. I. McDougall, Lexicon
in Diodorum Siculum (Hildesheim/Zürich/New York 1983). E. Schwartz (PRE
5, 663-704). GGL 2, 403-409. - J. Palm, Über Sprache und
Stil des Diodoros von Sizilien (Lund 1955). G. Perl, Kritische
Untersuchungen zu Diodors römischer Jahrzählung (Berlin
1957). W. Spoerri, Späthellenistische Berichte über Welt,
Kultur und Götter, Untersuchungen zu Diodor von Sizilien
(Basel 1959). M. Pavan, La teoresi storica di Diodoro Siculo
(Rendiconti Accademia dei Lincei 16, 1961, 19-52, 117-151).
[Nuchelmans]