Idylle (εἰδύλλιον,
letterlijk 'beeldje'?), naam die al
in de oudheid gegeven werd aan de gedichten - zowel
aan zijn epyllia en mimen als aan zijn bucolische
poëzie - van Theocritus
en die hoogstwaarschijnlijk
niet meer betekende dan 'klein gedicht'.
Toen de renaissance de term opnieuw in gebruik
nam, werd er een nieuwe betekenis aan gehecht,
zodat de moderne i. met de antieke weinig
meer gemeen heeft dan de naam. [Nuchelmans]