Callimachus (Καλλίμαχος), atheens of corinthisch beeldhouwer en schilder, bijgenaamd κατατηξίτεχνος ('verfijnd vakman'?), werkzaam ca. 425-400. Antieke auteurs schrijven aan hem toe het cultusbeeld van Hera te Plataeae (kort na 426), een lamp in het Erechtheum en een groep van dansende laconische meisjes. Hoewel ons weinig zekere gegevens ten dienste staan, beschouwt men C. gewoonlijk als de voornaamste representant van de bewogen, enigszins gemaniëreerde stijl die zich in de sculptuur van zijn tijd manifesteerde en die men wil herkennen in de z.g. Aphrodite van Fréjus en in vele op 5e-eeuwse modellen teruggaande neo-attische reliëfs.
Op naam van C. staat ook de uitvinding van het
corinthische kapiteel (Vitruvius 4, 1, 9-10); hij zou
ertoe geïnspireerd zijn toen hij een mand, afgedekt
met een tegel, tussen de gekrulde bladeren van
de wilde acanthus zag staan.
Lit. G. Lippold (PRE 10, 1646v). L. Guerrini (EAA 4, 298-300).
- W. Fuchs, Die Vorbilder der neuattischen Reliefs
(Berlin 1959). B. Schiörb, Untersuchungen zur Bildhauergeneration
nach Phidias (Diss. Frankfurt 1964).
[J. A. de Waele]