Pazuzu, babylonische demon, vooral bekend uit het
1e millennium vC, afgebeeld als een menselijke figuur
met een monsterachtige kop, vleugels en
klauwen. Een standaardtekst, aangetroffen op dergelijke
beeldjes, op beschreven P.-koppen van terracotta,
en als onderdeel van bezweringsreeksen, typeert
hem als: 'P., zoon van Hanbu, koning der
lilû-demonen'. De rest van de tekst zinspeelt vermoedelijk
op een nog onbekende mythe, volgens
welke P. (oorspronkelijk misschien een historische
figuur) de bergen beklimt, tegen de gevaarlijke winden
optrekt en hun vleugels breekt. Hij vervult in
de magie vooral een apotropaeïsche rol, daar hij
ter afwering van andere demonen gebruikt wordt.
Of hij de mens ook bedreigt is niet duidelijk.
Lit. H. W. F. Saggs (AfO 19, 1959-1960, 123-126). E. KlengelBrandt,
P.-Köpfe aus Babylon (Forschungen und Berichte,
Staatliche Museen zu Berlin 12, 1970, 37-40). W. G. Lambert,
Inscribed P.-Heads from Babylon (ib. 41-48). Sourees Orientales
8. Génies, Anges et Démons (Paris 1971) 96v. [Veenhof]