Bagaudae, plattelandsbevolking van Gallië die in
opstand kwam bij het vertrek van keizer
Carinus
naar het Oosten om Diocletianus
te bestrijden. De
B. kozen uit hun midden twee 'keizers', Aelianus en
Amandus, brandschatten het land en vielen vele
steden aan. Nadat Diocletianus in 284 keizer was
geworden, benoemde hij Maximianus
tot Caesar
met de opdracht het Westen tegen de Germanen te
verdedigen en de opstand te dempen. Maximianus
versloeg de B. zonder veel moeite, maar roversbenden
bleven het platteland teisteren. Volgens
Jullian betekent B. vagebonden.
Lit. Salvianus, De gubernatione Dei 5, 22-26. - O. Seeck (PRE 2, 2766v). - C. Jullian, Histoire de la Gaule 7 (Paris 1926) 51-56. [Stolte]