Het monument van Philopappus

Het monument van Philopappus dateert uit de
jaren 114-116 n.C. Het werd door de Atheners opgericht
ter ere van een grote
weldoener van hun stad, de verbannen prins van Commagene, Julius
Antiochus Philopappos die zich in Athene
vestigde, daar burgerrecht kreeg
en allerlei politieke en religieuze functies vervulde. Volgens Pausanias was
het monument
gebouwd op dezelfde plaats waar de mythische dichter Mousaios
vroeger begraven was.
Het monument meet 9.80 x 9.30 m. en bevat
de grafkamer. Het is gebouwd van wit
Pentelisch marmer op een sokkel die 3.08 m. hoog was, gemaakt van porossteen
en verfraaid
met platen Hymettisch marmer. De noordkant van het monument, die
van de Acropolis zichtbaar was, was de façade en was uitbundig
versierd. Het
monument bleef tot de 15e eeuw n.C. parktisch intact bewaard, toen Cyriacus
van Ancona de plaats bezocht en de
vijf inscripties op de façade copieerde.
De drie inscripties onder de standbeelden vermelden de namen van de afgebeelde
personen.
De centrale figuur is Philopappos, zoon van Epiphanes, links staat
Antiochus, zoon van koning Antiochus, en rechts koning
Seleucus Nicator,
zoon van Antiochus.

In 1898 werden opgravingen verricht in het gebied
van het monument en in het volgende jaar
werd het monument gerestaureerd. In 1940
vond nog een kleine opgraving plaats door H.A. Thompson en J. Travlos.
De resultaten van recente onderzoekingen
wijzen uit dat architecturele delen van de bovenkant van het monument
gebruikt zijn voor de bouw van de Minaret in de Parthenon.