Polycrates (Πολυκράτης), tiran van Samos. Deze maakte zich in 538 vC samen met zijn broers Pantagnotus en Syloson van de heerschappij op Samos meester, maar regeerde vanaf 532 alleen. Hij sloot bondgenootschappen met Egypte, Naxus en Cyrene, en steunend op een legermacht van huursoldaten en een sterke vloot vestigde hij zijn heerschappij over een groot aantal eilanden in de oostelijke Middellandse Zee en kuststeden van Klein-Azië. Toen de perzische koning Cambyses in 525 Egypte aanviel, zag P. van zijn bondgenootschap met dat land af en stuurde de Perzen 40 triëren. De manschappen hiervan rebelleerden echter en probeerden P. ten val te brengen. Op hun verzoek belegerde een uit Spartanen en Corinthiërs bestaande krijgsmacht de stad Samos 40 dagen lang, echter zonder resultaat. In 522 lokte de perzische satraap Oroetes P. onder valse voorwendsels naar Magnesia aan de Maeander en liet hem daar vermoorden.
P. verdient vooral lof voor wat hij op het gebied van
het binnenlands bestuur voor Samos heeft gedaan.
Hij bevorderde de wolnijverheid door invoer van
schapen uit Milete en geiten uit Naxus; hij liet een
pier, een waterleiding en een grote Hera-tempel
bouwen en ook een prachtig paleis voor zichzelf.
Zijn rijkdom en voorspoed weerspiegelt zich in het
verhaal bij Herodotus over de ring van P., waarvan
hij vrijwillig afstand gedaan zou hebben om,
overigens tevergeefs, de afgunst der goden te ontgaan.
Schiller bewerkte dit motief in Der Ring des Polykrates.
Lit. Herodotus 3, 39-60, 120-125. - Th. Lenschau (PRE 21, 1726-1734). - M. U7hite The Duration of the Samian Tyranny (JHS 74, 1954, 3643). E. Condurachi, La réforme monétaire de P. (Athenaeum 36, 1958, 238-247). J. P. Barron, The Sixth Century Tyranny at Samos (Classical Quarterly 14, 1964, 210-229). [Schouten]