Drachme

Een tetradrachme v. Ptolemaeus VI (180-145 vC)

Drachme (δραψημή, letterijk 'handvol'), naam van de basiseenheid van het attische en van de meeste griekse muntstelsels, bovendien naam van het daaraan beantwoordende zilveren muntstuk, dat in Athene aanvankelijk 4,366, in de hellenistische tijd 4,04, in de romeinse tijd 3,41 g woog. De attische standaard gold sinds de 5e eeuw vC in het grootste deel van Griekenland. De d. werd verdeeld in 6 obolen, een obool in 8, 12 of 16 chalci; 100 d. vormden een mna, 6000 dm een talent.

Veelvouden van de d. waren de veel geslagen didrachme (of stater) en tetradrachme, en de zelden voorkomende tridrachme, pentadrachme, hexadrachme, octadrachme, decadrachme en dodecadrachme. De koopkracht van één attische d. schijnt in de tijd van Solon (begin 6e eeuw vC) ca. 50 liter graan te zijn geweest; in de tijd van Pericles (5e eeuw vC) gold 1/3 d. als het bestaansminimum voor een gezin voor één dag.

Lit. F. Hultsch (PRE 5, 1613-1633). [Nuchelmans]