Erasistratus (Ἐρασίστρατος) van Iulis op het eiland Ceos, griekse arts uit de 3e eeuw vC, jongere tijdgenoot van de even beroemde Herophilus. E. was het laatste deel van zijn leven in Alexandrië werkzaam en kan als de grondlegger van de pathologische anatomie worden beschouwd. In zijn fysiologie verbond hij een atomistische opvatting met Strato's leer van de horror vacui; de anatomie heeft aan hem belangrijke ontdekkingen te danken op het gebied van het zenuwstelsel en de werking van het hart. E. schijnt de oorzaak van alle kwalen te hebben gezocht in de z.g. plethora, vervuldheid van bloed of voedsel. Aderlating wees hij echter af; meer heil zag hij in het gebruik van braakmiddelen en het houden van dieet.
Van de geschriften van E. - handboeken der anatomie
en der fysiologie en monografieën over verschillende
ziekten - zijn slechts fragmenten bewaard
gebleven.
Lit. Een bruikbare uitgave der fragmenten ontbreekt. - M.
Wellmann (PRE 6, 333-350). R. Fuchs, Erasistratea (Berlin
1892). G. Spanopoulos, Erasistratos. Der Arzt und Forscher
(Abh. Gesch. Medizin und Naturwissenschaften 32, Berlin
1939). [Nuchelmans]