Hebe

Hebe (Ἥβη), in de griekse mythologie personificatie van de bloeiende jeugd, in de godengenealogie opgenomen als dochter van Zeus en Hera. H. was op de Olympus dienares van de goden en na de vergoddelijking van Heracles diens echtgenote. In de eredienst speelde zij nauwelijks een rol. In Rome werd zij met Iuventas geïdentificeerd. Op vazenschilderingen vinden we H. afgebeeld als schenkster der goden, dikwijls met vleugels, of als bruid van Heracles, bv. op een ionische hydria in het Museo di Villa Giulia in Rome. Op de linkerafbeelding staan Zeus en Hebe; op de rechter zijn Hebe (links) en Dionysus (rechts) bij de bruiloft van Peleus en Thetis (Dinos uit 580 vC door Sophilus, Brits Museum)

Lit. Hesiodus, Theogonie 950-955. S. Eitrem (PRE 7, 2579-2584). L. von Sybel (Roscher 1, 1869-1871). G. Cressedi (EAA 3, 202v). [Nuchelmans]