Sanchuniaton (phenicisch: Sakkunjaton), phenicisch
priestergeleerde uit Beirut, vermoedelijk uit de 9e-7e
eeuw vC, die een phenicische geschiedenis schreef,
waarin ook ruime aandacht werd geschonken aan de
godsdienst. Het werk is fragmentarisch bekend via
een vergriekste versie van Philo van Byblus,
waarvan excerpten bewaard zijn bij Porphyrius en in
Eusebius' Praeparatio Evangelica. Philo's bewering
dat S. vóór de trojaanse oorlog leefde is weinig
waarschijnlijk. De geschiedenis behandelde o.a. kosmogonie,
zoögonie, de goddelijke uitvinders, Uranus'
nakomelingen, Cronus' regering enz. De scepsis
die vroeger tegenover deze overlevering in acht
werd genomen is voor een groot deel verdwenen
door de ontdekking van de mythologische teksten
uit Ugarit, die de kanaänitische kern van de vergriekste
tradities hebben aangetoond.
Lit. Grimme (PRE JA, 2232-2245). S. E. Loewenstamm (PRE
Suppl. 14, 1974, 593-598). - C. Clemen, Die phönikische Religion
nach Philo vom Byblos (Leipzig 1939; MVAG 42, 3).
O. Eissfeldt, Ras Schamra und S. (Halle a.d. Saale 1939).
Id., S. van Berut und Ilumilku vom Ugarit (ib. 1952). H.
Gese (in: H. Gesel M. Höfner/K. Rudolph, Die Religionen
Altsyriens, Altarabiens und der Mandäer, Stuttgart 1970,
31 vv).
[Veenhof]