Astar, in ugaritische teksten ('ttr) zoon van El en
't_rt, astrale godheid (avond- en morgenster),
meer vereerd in Noord- en Zuid-Arabië dan
door de Semieten van het westen en noorden. Een
parallel uit dit gebied is misschien A. ('str-kms) uit
r. 17 van de Mesasteen (ANET 320), aan wie koning
Mesa de israëlitische inwoners van de stad
Nebo (Nm 33,3.28) ter vernietiging wijdde, tenzij
hier een vrouwelijke pendent van Kemos bedoeld
is. Oorspronkelijk zal A. de mannelijke pendant geweest
zijn van Astarte.
[Beek]