Tišpak, akkadische stadsgod van
Ešnunna, in de
plaats gekomen van en geassimileerd met de sumerische
Ninazu; hij werd vereerd in de tempel E-sikil.
Zijn naam betekent misschien 'uitstorting', wat
zou kunnen wijzen op een regengod. Een oudakkadische
tekst noemt hem 'intendant van de Zee/Tiamat';
volgens de Labbu-mythe strijdt hij met de zeedraak,
terwijl er een beschrijving bestaat van een
beeld van T. die met beide voeten op een slang
treedt.
Lit. T. Jacobsen, The Chief God of Eshnunna (in T. Jacobson, Tell
Asmar and Khafaje, OIP 13, Chicago 1932). J.J. Roberts, The Earliest
Semitic Pantheon (Baltimore 1972) nr. 70. [Veenhof]