Ovatio heette bij de Romeinen een triomftocht van
lagere rang, toegekend aan een veldheer die geen
recht had op een echte triumphus, b.v. omdat
hij zijn leger niet naar Rome had gevoerd of omdat
de overwinning niet in alle opzichten aan de voorwaarden
voor een triumphus voldeed (de literatuur
illustreert het ontstaan van de desbetreffende casuistiek
nog ca. 200 vC en later). Bij een o. kwam de
veldheer niet op een wagen, maar te voet (in speciale
gevallen te paard) Rome binnen, was gekleed
in een toga praetexta, droeg geen scepter en een
myrte- in plaats van een lauwerkrans.
Lil. G. Rohde (PRE 18, 1890-1903). - H. Versnel, Triumphus
(Leiden 1970) passim. L. Bonfante Warren, Roman Triumphs
and Etruscan Kings (JRS 60, 1970, 49-66). [Versnel]