Het Tibereiland
Dit is na de Palatijn en het Capitool de oudste bewoonde plaats van Rome. Dit is verklaarbaar
vanwege de ligging:
het is een oversteekplaats op de weg vanaf de kust naar het binnenland
en hier kruist deze weg de Via Salaria, de Zoutweg
die van het noorden naar het zuiden
liep. Hier stond in de oudheid een tempel van Aesculapius, de god van de geneeskunde.
Aan deze plek is een legende verbonden. Toen er in Rome een verschrikkelijke
pestepidemie heerste, werd een delegatie naar
de tempel van Asclepius in
Epidaurus gestuurd. De delegatie kwam terug met een heilige slang (symbool
van Asclepius), die naar
het eiland zwom en zo aangaf waar de Romeinen
een tempel voor hem moesten bouwen. Op de plaats van de tempel
staat nu de kerk
van San Bartolomeo. Misschien zijn de zuilen in de kerk
afkomstig van de tempel.
Het zal ook wel geen toeval zijn dat op het
eiland nog steeds een
ziekenhuis staat.
De Pons Fabricius verbindt het eiland met het centrum van Rome. Deze werd gebouwd
door
L. Fabricius in 62 v.C. en is de oudste van Rome.
In het midden van de 1e eeuw vC heeft iemand het briljante idee
gekregen
het eiland de vorm van een boot te geven. Aan de zuidoostzijde
tegenover het Marsveld werd het eiland tot de boeg van een
oorlogsschip omgevormd d.m.v. blokken travertijn en tufsteen.
Onder de boeg is het hoofd van Asclepius ingehakt, terwijl zijn
staf omwikkeld is met een slang.