Hilarion (ca. 291-371) was een van de eerste anachoreten (kluizenaars)
in Palestina, waar hij uit heidense ouders geboren
was. In Alexandrië bekeerde hij zich tot het
christendom en, aangetrokken door de monnik
Antonius,
leefde hij enige tijd als kluizenaar in
de egyptische woestijn. In 306 trok hij zich terug in
een wild gebied bij Gaza. Om de velen die zich aangetrokken
voelden door zijn faam als wonderdoener
te ontlopen ging hij ca. 353 terug naar Egypte; later
bezocht hij nog Sicilië en Cyprus, waar hij stierf.
Men neemt tegenwoordig veelal aan dat het leven
van H., zoals het door Hieronymus beschreven is, in
grote lijnen historische waarheid bevat, al is het
retorisch uitgewerkt en met verzonnen toevoegingen
verfraaid.
Lit. Uitgaven: ASS, Octob. 9, 43-58 (De Buck); minder betrouwbare
tekst in MPL 23, 29-50. - P. de Labriolle, Vie de
Paul de Thèbe et de Hilarion (Paris 1906). A. Oldfather,
Studies in the Text Tradition of S. Jerome's Vitae patrum
(Urbana 1943). E. Coleiro, St. Jerome's Lives of the Hermits
(VC 11, 1957, 161-178). [Bartelink]