Galliërs, naar het voorbeeld der Romeinen algemeen gebruikelijke verzamelnaam voor al die keltische stammen die vanaf de 5e en 4e eeuw vC het huidige Frankrijk, de Povlakte en grote delen van het huidige Zwitserland, België en Nederland bewoonden. De Romeinen noemden deze stammen gewoonlijk Galli, hoogstwaarschijnlijk slechts een verlatijnsing van een keltische naam die in zijn latijnse gestalte Celtae, in zijn griekse vorm Κελτοί of Κέλται luidt en waarvan ook het griekse Γαλάται vermoedelijk slechts een vergrieksing is.
Griekse auteurs plegen de verzamelnamen Κελτοί (c.q. Κέλται) en Γαλάται zonder onderscheid te bezigen voor keltische stammen waar dan ook in Europa of Azië (Galaten), latijnse auteurs gebruiken naast Galatae (soms ook Gallograeci) voor Kelten van Klein-Azië, de naam Galli hetzij, in engere zin, voor de bewoners van het gebied tussen Garonne en Seine/Marne hetzij, in ruimere zin, zoals boven is beschreven.
Voor de verschillende gallische stammen zie s.v.
Gallië, voor hun oudste geschiedenis, hun zeden en
cultuur s.v. Kelten.
Lit. B. Niese (PRE 1, 610-639). - A. Grenier, Les Gaulois (Paris 1924). [Nuchelmans]