Labraunda
Labraunda (Λάβραυνδα), plaats van een beroemd
Zeus-heiligdom in Carië,
gelegen op een waterrijke
en boomrijke hoogvlakte ca. 45 km ten oosten van
Milete en
ca. 15 km ten noorden van Mylasa,
waarmee het bijzondere relaties onderhield en waarmee
het door een 'heilige weg' verbonden was. In
het heiligdom werd sinds het 2e millennium vC een
inheemse mannelijke godheid vereerd, die door de
Grieken en de gehelleniseerde Cariërs Ζεὺς Λάβραυνδος
of Στράτιος werd genoemd. Het eerste epitheton
schijnt verwant te zijn met het kleinaziatische woord
labrys;
het cultusbeeld was gewapend met een
dubbele bijl, waarvan elders in het heiligdom ook
afbeeldingen zijn gevonden.
Zweedse opgravingen hebben sinds 1948 belangrijke
resten aan het licht gebracht van het over vier terrassen
verdeelde complex, dat hoofdzakelijk uit de
4e eeuw vC dateert (o.a. van het tempelgebouw, propyleeën,
zuilenhallen, feestzalen en magazijnen) alsmede
een aantal interessante griekse en carische inscripties.
Het heiligdom schijnt in de 4e eeuw nC
verwoest en verlaten te zijn.
Lit. R. Ganszyniec (PRE 12, 277-282). W. Drexler (Roscher
2, 1815-1818). K. Jeppesen (EAA 4, 440-442). - K. Jeppesen/
J. Crampa/P. Hellström/A. Westholm, L. Swedish Excavations
and Researches (Lund 1955vv; vier afleveringen verschenen).
A. Laumonier, Les cultes indigènes en Carie (Paris
1958) 45-101.
[Nuchelmans]