Minyers (Μινύαι), prehistorische, halflegendarische
volksstam in Midden-Griekenland. De M. woonden
volgens Homerus (Ilias 2, 511; Odyssee 11, 284) en
anderen in het boeotische Orchomenus; ze namen
met dertig schepen deel aan de expeditie tegen
Troje. Hun koning
Erginus zou ook een van de
voornaamste deelnemers aan de tocht van de
Argonauten
zijn geweest, hetgeen sinds de 6e eeuw
vC aanleiding geweest schijnt te zijn om steeds meer
relaties tussen de Argonauten en de M. te construeren,
zodat tenslotte ook de bewoners van Iolcus
als M. golden. Herodotus (4, 145-148) signaleert
nakomelingen van de M. op Lemnus - waar de
Argonauten
een nageslacht verwekten -, op de Peloponnesus,
op Thera en in Cyrene.
Aan de M. pleegt men de resten van prehistorische dijken en kanalen rond het Copaïs-meer en de grote bloei van Orchomenus in het 2e millennium vC, waarvan sagen en archeologische vondsten (o.a. het z.g. schathuis van Minyas) getuigen, toe te schrijven.
Naar de M. hebben de archeologen een type van
eenvoudig monochroom aardewerk, dat kenmerkend
is voor de periode van 1900 tot 1550 vC in
geheel Midden- en Zuid-Griekenland, minysche
ceramiek genoemd.
Lit. H. Stier (PRE 15, 2017-2020). [Nuchelmans]