Pelasgiotis (Πελασγιῶτις), landstreek in het oosten
van Thessalië, die zich uitstrekte tussen
Larissa
en Pherae, met inbegrip van deze twee steden, die
de voornaamste van de vruchtbare laagvlakte waren.
Deze was reeds in het paleolithicum (vóór 10.000
vC) vrij dicht bevolkt en vormde ook in historische
tijd de economische en politieke kern van
Thessalië.
[Nuchelmans]