Het Horologion van Andronicos
(Toren van de Winden)
De octagonale toren (elke kant 3.20 m. breed)
staat op een basis van drie treden en is gebouwd van wit Pentelisch marmer.
Hij heeft conisch dak, een rond aanhangsel aan de zuidkant en twee
Corinthische
portalen, een aan de noordoostkant en een aan de noordwestkant. Bovenaan elke
van de acht kanten is er een reliëf
waarop een windrichting
gepersonifiëerd wordt door een mannelijke gestalte met de erbij
passende attributen en zijn naam ingegrifd
staat. Aan de buitenkant waren
zonnewijzers en er was een uitgebreide waterklok in het binnenste. De toren
was gebouwd in de
eerste helft van de 1e eeuw v.C. door de astronoom
Andronicos,
uit Kyrrhos in Macedonië.

Boreas (noordenwind) links met jas en blazend op een schelp en Sciron (noordwestenwind) rechts met een bronzen pot vol hete as en kolen
Eurus, de zuidoostenwind in een dikke jas
In de vroege Christelijke periode werd de Toren
van de Winden veranderd in een kerk of een baptisterion (= doopkapel) van een kerk
ernaast, terwijl het gebied buiten de noordoostelijke ingang ingenomen werd door
een Christelijke begraafplaats. In de 15e eeuw n.C. noemt Cyriacus van Ancona
het monument als de tempel van Aeolus, terwijl een anonieme reiziger het noemt
als een kerk.
Het monument was in de loop van de eeuwen
half begraven door aarde. Het was tussen 1837 en 1845 opgegraven door de Greek
Archaeological Society.
Restoraties werden in 1916-19 door An. Orlandos uitgevoerd en later nog eens
(1976) door het 1e Ephoraat van Oudheden.