Epyllion of epyllium (ἐπύλλιον, diminutief van ἔπος), kort, slechts 100 à 600 regels tellend episch gedicht over een episode uit mythologie of sage, evenals het epos in dactylische hexameters geschreven. Het e. was bijzonder populair in de hellenistische periode, van Theocritus tot Ovidius, toen een lang gedicht ouderwets geacht werd. De meeste bewaard gebleven epyllia vertonen een digressie (een dialoog, monoloog, beschrijving van een kunstwerk e.d.) die in contrast staat met het hoofdthema; deze schijnt een vast bestanddeel van het genre te zijn, hoewel zij in Theocritus' Hylas ontbreekt. Al naar gelang van de wijze waarop het thema wordt uitgewerkt, maakt men onderscheid tussen een idyllisch en een psychologisch e.
De belangrijkste beoefenaars van het genre waren in
het grieks (Theocritus, Moschus,
Callimachus en
Euphorion, in het latijn
(Catullus,
Vergilius,
Gallus en Ovidius.
Lit. M. Crump, E. from Theocritus to Ovid (Oxford 1931).
[Nuchelmans]