Isyllus (Ἴσυλλος) van Epidaurus, overigens onbekende
auteur van vijf gedichten die in 1885 ontdekt
zijn op een inscriptie in het Asclepius-heiligdom
van Epidaurus.
De nummers 1 en 3 zijn dedicaties,
in 2 prijst de dichter zichzelf wegens de stichting
van een processie ter ere van
Apollo en
Asclepius,
4 is een paean ter ere van beide goden, 5 een
Asclepius-hymne, waarin I. de god dankt voor de
redding van Sparta in 338 vC. De gedichten, die uit
ca. 300 vC dateren, hebben slechts geringe literaire
waarde; de taal is een mengsel van epidaurisch dialect
en episch taaleigen.
Lit. Uitgaven: F. Hiller von Gaertringen, Inscriptiones Epidauri
(Inscriptiones Graecae 42, Berlin 1929). J. U. Powell,
Collectanea Alexandrina (Oxford 1925) 132-136. - U. vom
Wilamowitz-Moellendorf, Isyllos von Epidauros (Berlin 1886).
[Nuchelmans]