Tetralogie (τετραλογία), benaming voor de reeks
van vier toneelspelen van één auteur die na elkaar
werden opgevoerd bij het festival van de Grote Dionysia
in Athene (Tragedie). Een t. bestond uit
drie tragedies (de trilogie) en een satyrspel (dat
soms vervangen werd door een drama met een voorspoedige
afloop, zoals Euripides' Alcestis). Het
was niet noodzakelijk dat het thema van een t. aan
één sage(nkring) ontleend werd. Is dat wèl het geval,
dan spreekt men van een inhoudelijke t. Hiervoor
had Aeschylus een voorkeur; sommigen nemen
zelfs aan dat hij er de schepper van is. Van
Aeschylus' t. Oresteia (458 vC)
zijn de drie tragedies
bewaard gebleven, maar missen we het bijbehorende
satyrspel Proteus. Sophocles gaf de voorkeur
aan stukken die in thematisch opzicht niet direct op
elkaar aansluiten. Van Euripides is zeker dat hij de
inhoudelijke t. toepaste in zijn trojaanse t. (Alexander,
Palamedes, Trojaanse vrouwen, satyrspel Sisyphus),
waarvan echter alleen het derde stuk bewaard
gebleven is.
Lit. A. von Blumenthal (PRE 5A, 1077-1084). - P. Wiesmann, Das
Problem der tragischen T. (Diss. Zürich 1929). [Nuchelmans]