Aristonicus

Aristonicus (Ἀριστόνικος) van Pergamum, bastaardzoon van koning Eumenes II van Pergamum. Toen zijn stiefbroer Attalus III in 133 vC zijn rijk bij testament aan Rome vermaakte, trachtte A. zich van de troon meester te maken. Daar dit mislukte, ontketende hij, gebruik makend van de sociale onrust die op vele plaatsen heerste, en met behulp van slaven en de plattelandsbevolking, die hij een soort heilstaat (Heliopolis) in het vooruitzicht stelde, een anti-romeinse en tegen de gezeten bourgeoisie gerichte opstand, die in korte tijd geheel Klein-Azië in vuur en vlam zette. Aanvankelijk stonden de Romeinen en de met dezen verbonden vorsten machteloos: Ariarathes V van Cappadocië en de romeinse consul Publius Licinius Crassus sneuvelden in de strijd. Tenslotte gelukte het in 130 aan Marcus Peperna A. bij Stratonicea in Cariï te omsingelen en tot capitulatie te dwingen. A. stierf het volgende jaar in de gevangenis in Rome.


Lit. U. Wilcken (PRE 2, 962-964). - T. R. S. Broughton, Roman Asia Minor (An Economic Survey of Ancient Rome, ed. bv T. Frank 4, Baltimore 1938, 505vv). M. Rostovtzeff, The Social and Economic History of the Hellenistic World 2 (Oxford 1941) 635vv. J. Vogt, Pergamon und Aristonikos (Atti 3. Congresso internazionale di epigrafia greca e latina, Roma 1959, 45vv).


Lijst van Namen