Demochares (Δημοχάρης), atheense politicus en geschiedschrijver (ca. 355-275), zoon van een zuster van de redenaar Demosthenes, wiens leerling hij was.
Na Demosthenes' dood (322) zette D. met alle kracht diens anti-macedonische politiek voort. Toen Demetrius Poliorcetes in 307 vC Athene veroverd en Cassanders vertrouweling Demetrius van Phalerum verdreven had, werd op voorstel van D. het herstel van de atheense vestingwerken ter hand genomen. In 303 werd hij echter wegens zijn kritiek op de goddelijke eer die Demetrius Poliorcetes door de Atheners werd gebracht, verbannen; eerst in 286 keerde hij in zijn vaderstad terug. Vervolgens bewerkte hij nog de hereniging van Eleusis met Athene en in 280 de oprichting van een standbeeld voor zijn oom Demosthenes.
D. was de auteur van een Ἱστορίαι getitelde geschiedenis
van zijn eigen tijd, die uit minstens 21 boeken
bestond, maar waarvan slechts enkele fragmenten
bewaard zijn; in dit werk uitte hij felle kritiek op
Demetrius van Phalerum, die tussen 317 en 307 in
naam van Cassander Athene bestuurde.
Lit. H. Swoboda (PRE 4, 2863-2867). - A. Wilhelm, Zu den
Urkunden der im Jahre 307-306 v.Chr. von D. beantragten
Wiederherstellung der Mauern Athens (Abhandlungen Preuss.
Akad. Wiss. 1941, 4, Berlin 1941). - Fragmenten bij F. Jacoby,
Die Fragmente der griechischen Historiker 2A (Berlin
1926 = Leiden 1961) no. 75.
[Nuchelmans]