Aëtion (Ἀετίων), griekse kunstschilder uit de 4e eeuw
vC. Van zijn werken is niets bewaard gebleven, maar
Lucianus (2e eeuw nC) geeft in zijn Ἡρόδοτος ἢ Ἀετίων (Herodotus
of Aëtion) een uitvoerige en lovende
beschrijving van een van A.'s schilderstukken,
dat hij in Italië zag en dat volgens Lucianus de bruiloftsnacht
van Alexander de Grote en de perzische
prinses Roxane voorstelde. Het is niet uitgesloten,
dat deze historische interpretatie meer in het stuk
legt dan de bedoeling van de schilder is geweest:
'Roxane' zit beschroomd en met neergeslagen ogen
op het bruidsbed, terwijl eroten haar sluier en sandalen
losmaken, 'Alexander' komt in gezelschap van
'Hephaestion', 'Hymenaeus' en eroten op haar toe.
Men heeft verondersteld, waarschijnlijk ten onrechte,
dat de middengroep van de zg.
Aldobrandinische
bruiloft (Vaticaanse bibliotheek) een kopie
van deze voorstelling is. Onder invloed van de geschriften
van de humanist Leon Battista Alberti
(1404-1472; Della pitture 1435) inspireerde Lucianus'
beschrijving o.a. Raffael en vooral Sodoma (G.
A. Bazzi), wiens Nozze di Alessandro e Rossane (ca.
1515) in de Villa Farnesina te Rome een grandioze
herschepping van het oude thema is.
Lit. M. Cagiano de Azevedo (EAA 1, 97v). - E. Pfuhl, Malerei
und Zeichnung der Griechen 2 (München 1923) 771. A. vom
Salis, Antike und Renaissance (Erlenbach-Zürich 1947) 216-223;
269. L. Curtius, Zur Aldobrandinischen Hochzeit, in
Vermächtnis der antiken Kunst (Heidelberg 1950) 119-140.
[Nuchelmans]