Crito (Κρίτων), tijdgenoot en trouwe vriend van
Socrates, een
rijk en aanzienlijk man met weinig aanleg voor
filosofie, maar vol belangstelling voor de discussies
onder Socrates' leiding. Als gesprekspartner van
Socrates treedt hij op in
Plato's Phaedo en Euthydemus;
in Plato's naar hem genoemde dialoog C.
tracht hij Socrates over te halen om uit de gevangenis
te vluchten, een plan dat Socrates van de hand
wijst. De authenticiteit van de zeventien - verloren
gegane - dialogen die
Diogenes Laërtius (2, 121)
aan C. toeschrijft, wordt ernstig betwijfeld.
Lit. J. Stenzel (PRE 11, 1932v).