De Ionische natuurfilosofen zijn wijsgeren die zich in het begin
van de ontwikkeling de filosofie bezig hielden met de waarneembare
wereld en zich trachtten rekenschap te geven van haar ontstaan en
samenstelling en bovendien van de veranderingen in de kosmos.
Hun verdienste ligt ten eerste in hun oorspronkelijkheid omdat
zij als eersten beproefd hebben zich van de mythologie als
verklaring van het wereldgebeuren vrij te maken, en ten tweede
in hun poging om verschijnselen in de wereld terug te brengen
tot een gemeenschappelijk, onpersoonlijk beginsel
(ἀρχή). Hiermee werd wel de
traditionele griekse godsdienst ondermijnd die uitging van veel goden.
Belangrijke vertegenwoordigers van deze stroming waren Thales van Milete,
Anaximander van Milete, Anaximenes van Milete en
Heraclitus van Ephese. Zie ook filosofenscholen
en -richtingen.