HERACLES NEEMT TROJE

Het eerste wat hij nu ondernam, was een wraaktocht tegen de gewelddadige koning Laomedon, de bouwer en heerser van Troje. Toen Heracles eens Hesione had gered, de dochter van de koning die door een draak bedreigd werd, weigerde de trouweloze Laomedon hem het beloofde loon dat uit de snelle paarden van Ares bestond; de held was toen verontwaardigd vertrokken. Ditmaal nam Heracles niet meer dan zes schepen en slechts een gering aantal strijders mee, maar onder hen bevonden zich de dappersten van Griekenland: Peleus' Oecleus en Telamon.
Gehuld in zijn leeuwehuid was Heracles naar het huis van Telamon gegaan en vond hem bij de maaltijd. Telamon stond op en overhandigde de gast een gouden beker met wijn. Geroerd door deze vriendelijke ontvangst strekte Heracles de handen ten hemel en bad: "Vader Zeus, zo gij ooit mijn smeekbeden genadig aanhoort, dan smeek ik u thans de kinderloze Telamon een dappere zoon te schenken, zo onkwetsbaar als ik zelf ben in de huid van de Nemeïsche leeuw! Aiax zal zijn naam zijn." Zo sprak hij en zette zich aan de dis. Daarna gingen beiden met de anderen scheep voor de eerste verovering van Troje.

Heracles bij Troje Oostfronton van tempel v.Aphaia (Athene) Glyptothek München

Toen zij aan land kwamen liet Heracles de schepen achter onder bewaking van Oecleus; hij zelf rukte met de andere strijders op tegen de sterke stadsmuren. Telamon was de eerste die in de stad wist door te dringen en achter hem volgde Heracles. Het was de eerste keer in zijn leven dat hij in dapperheid door een ander overtroffen werd; jaloezie maakte zich van hem meester en een slechte gedachte welde op in zijn hart. Hij trok zijn zwaard en stond op het punt Telamon die voor hem uitging neer te slaan. Juist keek deze om en maakte uit het gebaar van de held diens voornemen op. Onmiddellijk begon Telamon enige losse stenen die langs de weg lagen opeen te stapelen en op de vraag van Heracles wat hij ging maken, gaf hij ten antwoord: "Ik bouw een altaar voor Heracles de overwinnaar !"

Dat antwoord ontwapende de jaloerse toorn van de held. Zij streden weer gemeenschappelijk en Heracles velde met zijn pijlen Laomedon neer en al zijn zonen behalve één. Toen de stad ingenomen was, schonk hij zijn vriend Telamon de koningsdochter Hesione als zegeprijs. Tevens gaf hij haar toestemming om een der gevangenen in vrijheid te stellen. Zij koos hiertoe haar broeder Podarces. "Goed, hij zal de uwe zijn," sprak Heracles, "maar eerst moet hij de smaad ondergaan een slaaf geweest te zijn. Dan moogt gij hem kopen." Toen de knaap werkelijk als slaaf verkocht zou worden, nam Hesione haar sieraden en overhandigde deze als losgeld voor haar broeder. Sindsdien werd hij Priamus genoemd, de Gekochte.

Hoeveel goede daden Heracles ook verrichtte, Hera's haat bleef onverminderd. Op de terugreis van Troje werd hij overvallen door een zwaar onweer dat de hemelvorstin op hem afgezonden had en het hield pas op, toen Zeus tussenbeide kwam. Na zijn terugkeer stelde Heracles opnieuw de Olympische Spelen in en wijdde een tempel aan Pelops, de eerste stichter.