Heracles is het best bekend als de sterkste van alle stervelingen. Sterker dan vele goden. Hij was zo sterk dat hij de beslissende factor was in de strijd van de Olympiërs tegen de Giganten. Hij was de laatste sterfelijke zoon van Zeus. Hij is de enige mens, geboren uit een sterfelijke vrouw, die na zijn dood god is geworden.
Tegenover zijn kracht stond een opvallend gebrek aan intelligentie en wijsheid. Op een keer toen hij het te heet kreeg, pakte hij zijn boog en dreigde de zon neer te schieten. Deze combinatie van kracht en sterke emoties bracht hem vaak in moeilijkheden. Terwijl zijn vriend en neef Theseus Athene bestuurde, had Heracles moeite zichzelf in toom te houden. Zijn trots was gemakkelijk gekwetst. Hij koesterde snel een wrok en vergat nooit. Zijn verlangen naar eten, wijn en vrouwen waren even groot als zijn kracht. Vele van Heracles grote werken werden voltooid bij het doen van boete voor stomme daden gesteld in boosheid of zorgeloosheid.
Het is gemakkelijk Heracles af te doen als een domme spiermassa. En vele komische Griekse toneelschrijvers voerden hem zo op. Zelfs door serieuze critici werd hij vaak gezien als primitief, brutaal en gewelddadig. Er is veel voor deze visie te zeggen. Zijn wapen was een grote knuppel. Zijn gewone kleding een leeuwehuid, nog met de kop eraan. Hij verwondde zelfs sommige goden. Hij de priesteres van Apollo in Delphi toen er geen antwoord op zijn vragen kwam. Hij veroorzaakte de meeste van zijn problemen.
Maar hij had ook goede eigenschappen. Als hij al wrok koesterde, was hij aan de andere kant bereid om alles voor een vriend te doen. Als zijn boosheid voorbij was, beoordeelde hij zijn handelingen zelf het scherpst. Niemand kon hem vanwege zijn kracht straffen. Dat hij vrijwillig een zware straf op zich nam, toont een uitstekend gevoel voor rechtvaardigheid. Bij zijn bestraffing toont hij even veel geduld, dapperheid en volharding als zijn kracht groot is. Hem overkomen vreselijke dingen vanwege Hera's haat, een haat waaraan hij niets kan doen. Dat hij ondanks alles volhoudt, is een morele overwinning die verder gaat dan kracht alleen.
De appreciatie van Heracles veranderde met de tijd aanzienlijk. In de oudste Griekse tijd zag men alleen hoe slecht het deed ondanks zijn talenten. Langzamerhand ging men hem meer waarderen om zijn deugden. De Romeinen eerden hem zeer omdat hij het beste paste in hun idee van een held. Hij had tenslotte een behoorlijke cultus die hem als god vereerde.