Het zevende werk

Koning Minos van Creta had bij een weddenschap Poseidon beloofd hem te offeren wat het eerst uit de zee zou opduiken. De god stelde hem op de proef en liet een prachtige stier uit de wateren opstijgen. Minos vond het dier evenwel zó mooi dat hij het behield en een van ziin eigen stieren aan Poseidon offerde.
Hierover vertoornd, had de god van de zee de stier dol gemaakt zodat deze op Creta grote verwoestingen aanrichtte. Als zevende werk werd Heracles opgedragen het beest te bedwingen en het levend naar koning Eurystheus te brengen.
Toen de halfgod hiervoor naar Creta ging en zich bij Minos vervoegde, was de koning zeer verheugd van het ondier bevrijd te zullen worden en hij hielp de held het woeste beest te vangen en te bedwingen. Ditmaal uitte ook Eurystheus zijn tevredenheid over de daad van Heracles. Maar nadat hij het beest enige tijd met welgevallen had bekeken, liet hij hem weer los. Toen keerde de vroegere razernij terug; de dolle stier rende door geheel Laconië en Arcadië, over de landengte naar Attica en richtte opnieuw verwoestingen aan, zoals tevoren op Creta. Eerst later werd hij op de vlakte van Marathon door Theseus gedood.

Het achtste werk

Nu volgde het achtste werk. De koning droeg Heracles op de paarden van Diomedes naar Mycene te brengen. Diomedes was een zoon van Ares en koning der Bistonen in Thracië, een zeer kriigszuchtig volk. Hij bezat paarden die zo wild en sterk waren, dat zij met ijzeren ketenen aan ijzeren kribben gebonden waren. Hun voer bestond niet uit haver; vreemdelingen die het ongeluk hadden in de stad van de koning te komen, werden hun als voedsel voorgeworpen. Toen Heracles aankwam ging hij er terstond toe over de wachters in de stal te overmeesteren, waarna hij de onmenselijke Diomedes door de paarden liet verslinden. Daarna werden de rossen plotseling mak en Heracles kon ze zonder enige moeite naar het strand drijven. Maar de Bistonen zetten hem gewapend na, zodat hil moest omkeren en tegen hen vechten. De paarden stelde hij intussen onder de hoede van een metgezel, Abderus genaamd. Nauwelijks was Heracles weg of de paarden werden opnieuw wild en vielen hun bewaker aan. Toen Heracles de Bistonen op de vlucht gejaagd had en terugkeerde, zag hij dat zijn metgezel aan stukken gereten was. Ter zijner nagedachtenis bouwde Heracles de stad Abdera.
De zoon van Zeus wist de paarden opnieuw te bedwingen en bracht ze naar Eurystheus die ze aan Hera wijdde.

Het negende werk

Daarna ondernam Heracles de strijd tegen de Amazonen. Eurystheus had hem als negende werk opgedragen de gordel van koningin Hippolyte te bemachtigen. De Amazonen bewoonden de streken rondom de rivier Thermodon in Pontus en waren een volk van vrouwen dat zich slechts met mannenwerk bezighield. De mannelijke kinderen werden gedood of aan hun vaders gezonden. Als teken van haar waardigheid droeg koningin Hippolyte een kostbare gouden gordel die Ares, de god van de oorlog, haar geschonken had.
Heracles nam voor deze veldtocht vrijwillige strijdmakkers op zijn schip mee, voer na weel avonturen de Zwarte Zee op en bereikte de haven van de Amazonenstad Themiscyra.
Hier trad de koningin hem tegemoet. Toen zij het doel van zijn reis had vernomen beloofde zij hem de gordel als geschenk. Maar Hera, de onverzoenlijke vijandin van de held, nam de gedaante van een Amazone aan, mengde zich tussen de menige vrouwen en verspreidde het gerucht dat de vreemdeling van plan was koningin Hippolyte te schaken. Onmiddellijk sprongen alle Amazonen te paard en bestormden Heracles en zijn strijders in het kamp dat zij buiten de stad betrokken hadden. De eerste die de strijd begon, heette Aëlla of Windvlaag, maar Heracles was haar te vlug af; zij moest op de vlucht slaan en werd door hem ingehaald en neergeveld. Een tweede viel bij de eerste zwaardslag, daarna volgde Prothoë die zevenmaal in tweegevechten winnares was geweest. Nog velen moesten het onderspit delven, waaronder drie jachtgenoten van Artemis, die toch altijd zo onfeilbaar de werpspies gehanteerd hadden. Nadat ook Melanippe, de dappere aanvoerster der Amazonen gevangen genomen was, zochten de anderen hun heil in de vlucht. Hippolyte stond haar gordel af, zoals zij voor de strijd beloofd had en Heracles stelde Melanippe in vrijheid.