Diomedes, latijnse grammaticus uit de 4e eeuw nC, van
wie we een Ars grammatica bezitten, een latijnse
spraakkunst in drie boeken. Deze put overvloedig
uit oudere grammatici wier werk verloren is gegaan,
o.a. uit Terentius Scaurus
en Varro.
Lit. Uitgave: H. Keil, Diomedis Ars grammatica (Grammatici
Latini 1, Leipzig 1857, 299-529). - G. Goetz (PRE 5, 827-829).
[Nuchelmans]