Lucifer van Cagliari (Calaris) op Sardinië (gestorven
370/371) werd wegens zijn partij kiezen voor
Athanasius
op de synode van Milaan (355) naar
het Oosten verbannen. Hij reisde naar Syrië, Palestina
en de Thebaïs. In Antiochië wijdde hij in 362
de presbyter Paulinus tot bisschop, hetgeen de aanleiding
werd tot het antiocheense schisma. Zelf
raakte L. naderhand ook in een schisma verwikkeld.
Tijdens zijn ballingschap schreef hij een vijftal felle
polemische geschriften, gericht tegen keizer
Constantius:
De non conveniendo cum haereticis, De
regibus apostaticis, De s. Athanasio, De non parcendo
in Deum delinquentibus, Moriendum esse
pro Dei filio. Vanwege de vele bijbelcitaten zijn zijn
geschriften belangrijk voor de tekstgeschiedenis van
de bijbel. Ze zijn in een ongekunsteld vulgair latijn
geschreven.
Lit. Uitgaven: W. Hartel (CSEL 14). G. Cerretti, L. di Cagliari
ed il suo Moriendum esse pro Dei filio (Pisa 1940, met
commentaar). - G. Thörnell, L. di Cagliari contro Pimperatore
Costanzo (Trento 1928). P. Juvanon du Vachat, Recherches
sur le schisme de L. Cagl. (Paris 1961). [Bartelink]