Velites (enkelvoud veles) heetten in Rome arme burgers die, omdat zij zelf geen zware bewapening konden bekostigen, in het romeinse leger van de republiek als lichtgewapenden dienden. Hun aantal per legioen was ca. 1200.
In een veldslag opereerden
zij als iaculatores ('tirailleurs'), die in verbinding
met de ruiterij met hun lichte werptuigen de aanval
moesten openen. Met de opkomst van de auxilia
verloren zij hun betekenis. Ze werden dan ook door
Marius bij diens legerhervormingen afgeschaft.
Lit. F. Lammert (PRE 8A, 624v). - M.J. Bell, Tactical Reforms in
the Roman Republican Army (Historia 14, 1965, 404-422).
[A.J. Janssen]