Neoptolemus (Νεοπτόλεμος) van Parium in Bithynië, dichter en filoloog
uit de 3e eeuw vC. Zijn werken, waarvan slechts
enkele fragmenten bewaard gebleven zijn, omvatten
een epos over de god Dionysius, tractaten over
epigrammen (Περὶ ἐπιγραμμάτων), over de soorten
van grappen (Περὶ ἀστεισμῶν), over Homerische
glossen (Περὶ γλωσσῶν Ὁμήρου)
en een poëtica
(Περὶ ποιητικῆς). In laatstgenoemde verhandeling,
waaraan Horatius - volgens Porphyrio - de belangrijkste
elementen van zijn Ars Poëtica ontleend
zou hebben, noemt N. als dubbele taak van de dichter
ψυχαγωγία (vermaak) en ὠφέλεια (nut), door
Horatius weergegeven met delectare en prodesse,
dulce en utile.
Lit. H. J. Mette (PRE 16, 2465-2470). - C. Jensen, Neoptolemos
und Horaz (Abhandlungen der Berliner Akad. der Wiss.
1918,Nr.14). [Nuchelmans]