Rhianus (Ῥιανός) van Kreta, griekse dichter uit de
tweede helft van de 3e eeuw vC. Van slaaf en oppasser
in een gymnasium werd R. dichter en geleerde.
Als geleerde bezorgde hij een kritische editie
van de Ilias en de Odyssee. Als dichter schreef hij
epen met mythologische (Heracleas) en historische
inhoud (Thessalica, Achaeica, Eliaca, Messeniaca),
waarvan slechts enkele fragmenten bewaard gebleven
zijn. R. was, met Apollonius Rhodius
en tegen de opvatting van Callimachus in, van mening
dat een lang gedicht niet uit de tijd was. In
zijn Messeniaca behandelde hij de
tweede messenische
oorlog en maakte van de verzetsheld
Aristomenes
een tweede Achilles; dit epos diende
Pausanias als bron voor het vierde boek van
zijn Periegesis. Op naam van R. staan ook een tiental
erotische epigrammen.
Lit. Uitgave der epische fragmenten: J. U. Powell, Collectanea
Alexandrina (Oxford 1925) 9-21. F. Jacoby, Die Fragmente
der griechischen Historiker 3A (Leiden 1940 = 1964)
nr. 265, met commentaar in 3a (ib. 1943 = 1964) 87-200. Epigrammen:
A. S. Gow/D. L. Page, The Greek Anthology.
Hellenistic Epigrams (Cambridge 1965) 1, 174-176; 2, 503-508
(commentaar). D. L. Page, Epigrammata Graeca (Oxford
1975) 197-200. - W. A1y (PRE 1 A, 781-790). - I. Kroymann,
Pausanias und Rhianos (Berlin 1943). M. Kokolakis,
Ῥιανός ὁ Κρής (Athene 1968). [Nuchelmans]