Phraätes (Φραάτης), naam van vijf koningen der Parthen, allen behorend tot de dynastie der Arsaciden.

(1) Phraätes I, koning van 176-171, zoon en opvolger van Phryapites.

---

(2) Phraätes II, zoon en opvolger van Mithridates I, regeerde van 137 tot 128. Hij bracht in 129 vC de syrische koning Seleucus VII Sidetes een zware nederlaag toe, waarvan het Seleucidenrijk zich nooit meer zou herstellen en die de Eufraat definitief tot westgrens van het Parthenrijk maakte. P. sneuvelde op een veldtocht tegen ontevreden scythische hulptroepen.

---

(3) Phraätes III, koning van 70 tot 57, zoon en opvolger van Sinatruces. In de derde mithridatische oorlog (73-63) tussen Mithridates VI en de Romeinen bleef hij aanvankelijk neutraal, maar sloot spoedig een gunstig verbond met Pompeius, waarbij de Eufraat als parthische westgrens bevestigd werd. P. werd vermoord door zijn zonen Orodes II en Mithridates.

---

(4) Phraätes IV, zoon en opvolger van Orodes II, maakte zich meester van de troon door zijn vader en 29 broers te vermoorden; hij regeerde van 37 tot 2 vC. In 36 vC dwong hij de romeinse veldheer Antonius, die ver in Medië was doorgedrongen, tot een smadelijke terugtocht. Van 32 tot 25 was P. in een hevige troonstrijd gewikkeld met een zekere Tiridates, die hem zelfs tijdelijk verdreef, maar tenslotte uitgeschakeld kon worden. Om betere betrekkingen met Rome te bewerken gaf hij in 20 vC aan keizer Augustus de veldtekenen en de krijgsgevangenen terug die de Romeinen in 53 bij Carrhae verspeeld hadden.

---

(5) Phraätes V vermoordde zijn vader P. IV en regeerde van 2 vC tot 6 of 7 nC. In de strijd om de bufferstaat Armenië moest hij voor de Romeinen buigen.

---

Lit. N. C. Debevoise, A Political History of Parthia (Chicago 1938). [Nuchelmans]

---